پل خرپایی فولادی یک سیستم سازه ای بین تیرها و قوس ها است. این یک سازه است که در آن یک سازه تیر بالایی خمیده و یک ستون پایینی تحمل کننده فشار با هم ادغام شده اند. با توجه به اتصال صلب بین تیر و ستون، تیر به دلیل صلبیت خمشی ستون باربرداری می شود. کل سیستم یک سازه فشاری-خمشی و همچنین یک سازه رانشی است.

با توجه به موقعیت های مختلف کف پل، به موارد زیر تقسیم می شود:

• پل خرپایی فولادی بالابر که در آن کف پل در قسمت بالایی خرپای اصلی قرار دارد
• پل خرپایی فولادی پایین برنده که در آن کف پل در قسمت پایینی خرپای اصلی قرار دارد

تیر اصلی: سازه اصلی باربر که بارهای عمودی را تحمل می کند. متشکل از تار بالایی، تار پایینی و میله شکمی (تقسیم شده به میله قطری و میله عمودی).

مهاربندی:

• طبقه بندی: اتصال طولی و اتصال افقی
• عملکرد: خرپای اصلی را به هم متصل می کند تا یک ساختار فضایی پایدار ایجاد کند
• بارهای افقی عرضی، باد، نیروی تکان جانبی و نیروی گریز از مرکز را تحمل می کند

سیستم عرشه پل: متشکل از تیر طولی، تیر و اتصالات آنها. انتقال نیرو: بار → تیر طولی → تیر → خرپای اصلی.

عرشه پل: قسمتی برای وسایل نقلیه و عابران پیاده.

خرپای مثلثی: ساختار ساده، آسان برای نصب و ساخت.

خرپای میله قطری: بسیاری از مشخصات میله و نیروی داخلی زیاد میله عمودی.

خرپای K شکل: نیروی برشی که توسط دو میله قطری تحمل می شود، مناسب برای نصب و پیاده کردن پل ها.

خرپای میله دو دریچه: برای دهانه های بزرگ استفاده می شود، با میله های مایل فشرده کوتاه که برای پایداری کمانش مطلوب هستند.

• پیکربندی خرپا
• طول دهانه های متنوع
• نسبت استحکام به وزن بالا
• مواد پایدار (فولاد قابل بازیافت)
• سهولت بازرسی و نگهداری

برای پل های شهری، روگذر بزرگراه ها، گذرگاه های هوایی با دهانه های کوچک، بتن مسلح با دهانه های متوسط ​​و کوچک، بتن مسلح پیش تنیده با دهانه های بلند و سازه های قاب صلب مختلف استفاده می شود.