یک پل کابلی، که به عنوان پل قطری نیز شناخته می شود، دارای یک سیستم سازه ای است که در آن تیر اصلی مستقیماً توسط چندین کابل که به برج های پل متصل شده اند، پشتیبانی می شود. این سیستم از سه جزء اصلی تشکیل شده است: برج تحت فشار، کابل های کشیده شده و بدنه تیر خمیده.

• تیر اصلی:معمولاً از بتن، کامپوزیت فولاد-بتن یا سازه فولادی ساخته می شود
• برج کابل:عمدتاً سازه های بتنی، گاهی اوقات ترکیبی از فولاد و بتن یا فولاد
• کابل مهار:ساخته شده از مواد با استحکام بالا مانند سیم فولادی یا رشته فولادی

ایده آل برای عبور از رودخانه های بزرگتر به دلیل ظرفیت دهانه اصلی قابل توجه آن.

مناسب برای رودخانه های کوچک تا متوسط و کانال های شهری با دهانه های اصلی کوچکتر.

طرح های سه برجی چهار دهانه و چند برجی انعطاف پذیری سازه ای را افزایش می دهند، اما برای مدیریت تغییر شکل به مهندسی دقیق نیاز دارند.

• کاهش ارتفاع تیر (معمولاً 1/50 تا 1/200 طول دهانه)
• کاهش قابل توجه وزن سازه
• افزایش ظرفیت عبور
• توزیع بار کارآمد از طریق سیستم کابل

• روش ساخت پشتیبانی
• روش ساخت هل دادن
• روش ساخت چرخشی
• ساخت کنسولی (هم مونتاژ و هم ریختن)

برج های کابل به عنوان عناصر سازه ای و ویژگی های زیبایی شناختی عمل می کنند، با گزینه های پیکربندی متعدد:

• نوع ستون منفرد (ساختار ساده)
• پیکربندی A شکل
• نوع Y معکوس (افزایش سفتی)

سه موقعیت اصلی صفحه کابل عملکرد را برای کاربردهای مختلف بهینه می کند:

• صفحه کابل منفرد (بهترین برای میدان دید وسیع)
• صفحه کابل دوتایی عمودی (بهبود مقاومت در برابر گشتاور)
• صفحه کابل دوتایی قطری (مقاومت برتر در برابر باد)

• قابلیت دهانه بلند استثنایی که از پل های تیر سنتی فراتر می رود
• حضور معماری بصری چشمگیر و نمادین
• سیستم توزیع بار کارآمد از نظر سازه ای
• کاهش نیاز به مواد در مقایسه با طرح های معمولی
• افزایش مقاومت در برابر نیروهای باد و لرزه ای