یک پل کابل که به عنوان پل مورب نیز شناخته می شود ، یک سیستم ساختاری است که از یک برج تحت فشار ، کابل های کشیده و یک بدنه پرتو خم شده تشکیل شده است که در آن پرتو اصلی مستقیماً روی برج پل با کابل های مختلف کشیده می شود.

این پل کابل از سه مؤلفه اصلی تشکیل شده است:

• پرتوی اصلی:به طور معمول از بتن ، ترکیب فلزی-بتن یا ساختار فولادی ساخته می شود
• برج کابل:در درجه اول سازه های بتونی ، گاهی اوقات ترکیبی از جنس فولاد یا فولاد
• کابل ماندن:ساخته شده از مواد با استحکام بالا (سیم فولادی با مقاومت بالا یا رشته فولادی)

دارای یک دهانه اصلی بزرگتر ، ایده آل برای عبور از رودخانه های گسترده است.

دهانه اصلی کوچکتر مناسب برای رودخانه های متوسط ​​و کانال های شهری.

افزایش انعطاف پذیری برای مدیریت تغییر شکل ساختاری نیاز به مهندسی دقیق دارد.

ثبات را تقویت می کند و دامنه استرس را در طرح های طول طولانی کاهش می دهد.

برج های کابل عناصر ساختاری و زیبایی شناسی مهمی با تنظیمات مختلف هستند:

• نوع تک ستون (ساختار ساده)
• پیکربندی یک شکل
• نوع y معکوس (سفتی زیاد)

سه تنظیم اولیه:

• هواپیمای تک کابل (بهترین سختی پیچشی)
• صفحه کابل عمودی
• صفحه کابل دوتایی مورب (مقاومت در برابر باد برتر)

سه نوع اساسی:

• شکل شعاعی
• شکل
• ترتیب بخش

• ابعاد پرتو جمع و جور با ظرفیت عبور استثنایی
• حداقل محدودیت در ترخیص پل و ارتفاع عرشه
• ثبات باد برتر در مقایسه با پل های تعلیق
• نیازی به ساختارهای لنگرگاه متمرکز نیست
• قابلیت های عالی طول بلند
• سهولت نگهداری و دسترسی

پل های کابل می توانند با استفاده از تکنیک های مختلف ساخته شوند:

• از روش ساخت و ساز پشتیبانی
• روش ساخت و ساز فشار
• روش ساخت چرخشی
• روش ساخت Cantilever (مونتاژ یا ریختن)

دو دسته اصلی:

• کابل های سیم موازی با لنگرگاه های سرد
• کابل های سیم موازی با لنگر کلیپ

روشهای کاهش لرزش کابل:

• کنترل پنوماتیک (اصلاحات سطح)
• کاهش لرزش میرایی (میراگرهای مکانیکی)
• اصلاح مشخصه پویا (اتصال کابل)